Ludzkość przez cały czas dążyła do stworzenia uniwersalnego materiału wykończeniowego, który można stosować zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz, aby spełniał określone wymagania, takie jak trwałość, odporność na zużycie i odporność na wilgoć. Jednym z takich materiałów wykończeniowych są płytki klinkierowe.

Co to takiego?

Dachówka znana jako klinkier jest materiałem budowlanym wykonanym z gliny łupkowej. Produkcja odbywa się według technologii zwanej ekstruzją. Dzięki tej technologii produkt jest:

• trwały,

• wytrzymały,

• mrozoodporny.

Ponieważ produkt jest wykonany z przyjaznego dla środowiska materiału budowlanego, nadaje się zarówno do dekoracji zewnętrznej, jak i wewnętrznej. Oprócz wykładania basenów i schodów, klinkierem można uszlachetniać elewacje domów prywatnych i budynków komunalnych, stosować jako płyty chodnikowe.

Po raz pierwszy ta metoda produkcji materiałów budowlanych została wypróbowana w Holandii około dwieście lat temu. Producenci mieli za zadanie stworzyć tani produkt, przewyższający wytrzymałością kamień naturalny. Kraj ten musiał importować kamień, co znacznie podniosło koszty prac wykończeniowych.

Surowce gliniane wypiekane są w piecach w wysokiej temperaturze. Sztuczna płytka zadowoliła zapytania i władze oraz konsumentów. Następnie firma zaczęła produkować nie tylko płytki, ale także cegły klinkierowe. Do tej pory w krajach europejskich ten materiał budowlany jest wykorzystywany do wykańczania zarówno budynków miejskich, jak i prywatnych posesji.

Dla nikogo nie jest tajemnicą, że w dzisiejszych czasach cegła jest droga, dlatego domy buduje się najczęściej z pianobetonu. Ale za pomocą klinkieru można zmodyfikować elewację domu, ponieważ odróżnienie cegły od imitacji z boku jest prawie niemożliwe.

Cechy produkcyjne

Nowoczesna produkcja płytek klinkierowych to zastosowanie nie tylko wysokiej temperatury, ale także prasy przemysłowej. Surowcem jest glina ogniotrwała o bardzo elastycznych właściwościach. Stosowanie plastyfikatorów i bardziej sztucznych pigmentów jest surowo zabronione.

Ponadto warunki techniczne producentów pozwalają na stosowanie węglanów i soli. W celu uzyskania lepszych płytek klinkierowych dodaje się również tlenki metali i łamany fajans. Dzięki nim materiał wykończeniowy może przybrać określony kolor. Dodatkowo zastosowanie szamotu pozwala na zwiększenie gęstości materiału wykończeniowego oraz zmniejszenie porowatości.

Przed użyciem formowania komponenty są dodawane jako pierwsze. W zależności od wielkości produkcji ręczna lub automatyczna wsad. Wypalanie nakładane jest po sprasowaniu, trwa ponad 48 godzin, dzięki czemu materiał budowlany staje się odporny na ścieranie, z idealnie wyrównaną powierzchnią. Dzięki dodaniu składników odpornych na zimno uzyskuje się zimową odporność klinkieru.

Zalety i wady

Klinkier charakteryzuje się niską nasiąkliwością, ta zaleta pozwala na stosowanie materiałów budowlanych nie tylko w pomieszczeniach o dużej wilgotności, ale także na zewnątrz. Dobre wskaźniki mrozoodporności chronią produkt przed uszkodzeniami w okresie zimowym.

Polecamy:
– Jaki program do fakturowania z magazynem warto wybrać?