Praca zespołowa w laboratorium – czy to podejście działa?
W ciągu ostatnich dwudziestu lat nastąpił wzrost zainteresowania i inwestycji w multidyscyplinarne programy. Zespoły badawcze skupiające naukowców i ekspertów z różnych dyscyplin dokonują postępów, które w innym przypadku byłyby niemożliwe dla pojedynczego laboratorium pracującego w izolacji. W tym miejscu przyjrzymy się niektórym zaletom i wadom jakie niesie ta praca diagnosta laboratoryjny – zauważając, że chociaż takie podejście może być niezwykle korzystne dla przedsięwzięcia naukowego, naukowcy nie zawsze mogą odnosić korzyści indywidualnie.
O co w tym chodzi?
W przeszłości badania naukowe były często finansowane przez jednego prywatnego inwestora i prowadzone przez zespół pracujący w izolacji. Zazwyczaj zespół będzie się składał z naukowców wykształconych i doświadczonych w tej samej dyscyplinie.
Jednak w ostatnich latach popularność zyskała metoda „pracy zespołowej”. Praca zespołowa to współpraca między grupą naukowców w celu rozwiązania konkretnego wyzwania naukowego. Zespół może być wybrany z szerokiego zakresu dyscyplin, łącząc swoje indywidualne umiejętności i wiedzę w celu rozwiązania konkretnego problemu. Takie podejście może być szczególnie pomocne, gdy wyzwanie obejmuje złożone problemy społeczne o wielu przyczynach.
Projekty te obejmują zarówno ogromne przedsięwzięcia – takie jak sekwencjonowanie ludzkiego genomu – jak i małe zespoły, w których naukowcy chętnie współpracują z ekspertami w uzupełniających się dziedzinach, takich jak statystyka czy obrazowanie.
Rozwój pracy zespołowej
Prostą miarą wzrostu w projektach jest wzrost średniej liczby autorów prac naukowych w czasie, wraz z rosnącą liczbą prac obejmujących autorów z wielu dyscyplin. Jedną z przyczyn tego wzrostu jest to, że w ciągu ostatnich dwudziestu lat naukowcy w coraz większym stopniu angażowali się w rozwiązywanie problemów, takich jak:
- zmiana klimatu,
- skutki zdrowotne rozwarstwienia społecznego,
- rozwój chorób przewlekłych.
Są to problemy, które wynikają z połączenia wielu różnych czynników i aby zespół był skuteczny, wymagane jest podejście multidyscyplinarne. W rezultacie widzimy, że liczba projektów wzrosła z powodu szeregu czynników, do których należy zwiększone zainteresowanie, wzrost dostępnych funduszy i tym podobne.
Rozwój technologiczny to kolejny czynnik, który doprowadził do rozwoju tego stylu badań, przy czym współpraca między różnymi instytucjami w kraju i za granicą jest teraz łatwa do zrealizowania.
Rozwój był dodatkowo stymulowany przez chęć samych naukowców do angażowania się w projekty, które są bardziej ekscytujące, dając im potencjał wywierania większego wpływu i zdobywania nowych umiejętności w tym procesie.
Dlaczego podejście zespołowe działa?
Podejścia zespołowe multidyscyplinarne były z powodzeniem stosowane w wielu różnych kontekstach. W opiece zdrowotnej wiele chorób wymaga współpracy specjalistów z różnych środowisk i na różnych poziomach „piramidy leczenia” – na przykład anestezjologów, chirurgów, lekarzy prowadzących, pielęgniarek i pielęgniarek. Badania wykazały, że istnieje pozytywny związek między pracą zespołową a wynikami klinicznymi, a dodatkową korzyścią jest zwiększenie satysfakcji z pracy poszczególnych członków zespołu.