Nie da się ukryć, że w dzisiejszych czasach znajomość języków obcych znacząco zwiększa szanse na zatrudnienie. Coraz częściej jest to wręcz warunek konieczny wynikający z międzynarodowego charakteru przedsiębiorstw lub planów rozwojowych danej firmy. Rekruterzy zauważają, że kandydaci pamiętają o uzupełnieniu tej sekcji w swoim CV, ale nie zawsze robią to poprawnie. Zobacz, jak wpisać do życiorysu znajomość języków obcych, by zostać zauważonym w procesie rekrutacji.

Odrębna sekcja w CV – gdzie ją umieścić?

Choć osoby poszukujące pracy wspominają w swoich życiorysach o znajomości obcych języków, często umyka to uwadze rekrutera. Dlaczego? Ponieważ zwykle są one opisane bez wyróżnienia odrębnej sekcji (np. w umiejętnościach). Zdarza się również, że taka informacja znajduje się na samym końcu dokumentu. W momencie, gdy CV składa się z więcej niż jednej strony – pracodawca do niej nie dotrze.

Gdzie zatem powinna znaleźć się rubryka języki obce? Bez względu na to czy stawiasz na nowoczesny design, czy bardziej tradycyjną wersję swojego życiorysu – informacje o poziomie znajomości języków obcych muszą znaleźć się w miejscu, w którym rekruter od razu je dostrzeże. Warto wyróżnić ją dodatkowym, pogrubionym tytułem.

Klasyczny sposób oznaczania poziomu znajomości języka

Powszechnie przyjętą metodą jest stosowanie ogólnej klasyfikacji Europejskiego Systemu Opisy Kształcenia Językowego (Common European Framework of Reference for Languages). Wykorzystując ustalone kryteria, określa się w ten sposób poziom mówienia, słuchania oraz rozumienia danego języka. Wyróżniamy w ten sposób:

• poziom A1 (podstawowy) – potrafisz się przedstawić i porozmawiać na znane Ci tematy, jeśli rozmówca w miarę zrozumiale się komunikuje;
• poziom A2 (podstawowy) – potrafisz rozmawiać na tematy dnia codziennego, a także opowiedzieć o swoim otoczeniu i pochodzeniu;
• poziom B1 (średniozaawansowany) – potrafisz swobodnie rozmawiać na znane Ci tematy, komunikować się w czasie podróży, opisywać swoje doświadczenia;
• poziom B2 (średniozaawansowany) – z łatwością rozmawiasz z obcokrajowcem w jego ojczystym języku, wypowiadasz się na tematy abstrakcyjne i potrafisz formułować wnioski;
• poziom C1 (zaawansowany) – potrafisz podejmować spontaniczne rozmowy z osobami używającymi danego języka na co dzień, rozumiesz znaczenie złożonych tekstów;
• poziom C2 (zaawansowany) – rozumiesz każdy poruszany temat w mowie i piśmie, rozumiesz ukryty przekaz, potrafisz naturalnie wchodzić w dyskusje.

Graficzna skala

Świetnym rozwiązaniem będzie również zastosowanie graficznej skali np. w formie kropek lub gwiazdek. Jak uzyskać taki efekt? Możesz wybrać gotowy CV szablon. Internetowe programy do tworzenia dokumentów aplikacyjnych, oferują wiele wzorów zawierających gotowe sekcje, które wystarczy jedynie wypełnić informacjami o sobie. Możliwość wyboru różnorodnych funkcji i nowoczesnych rozwiązań sprawi, że Twój życiorys nabierze zupełnie nowego charakteru.

Forma opisowa

Możesz też po prostu słownie opisać swoją znajomość języka obcego. Chociaż zajmie to zdecydowanie więcej cennego miejsca, które w CV można wykorzystać znacznie lepiej. Jak opisać tę umiejętność w innych językach?

Poziom znajomości języka w CV po angielsku

• A1 – Beginner
• A2 – Pre-Intermediate
• B1 – Intermediate
• B2 – Upper-Intermediate
• C1 – Advanced
• C2 – Proficient

Poziom znajomości języka w CV po niemiecku

• A1 – Grundkenntnisse 
• A2 – Kommunikativ 
• B1 – Mittelstufe
• B2 – Fließend
• C1 – Fortgeschritten
• C2 – Sehr Fortgeschritten

Poziom znajomości języka w CV po szwedzku

• A0 – Nybörjare
• A1 – Elementär nivå
• A2 – Övre elementär nivå
• A2-B1 – Lägre medelnivå
• B1 – Mellanliggande
• B2 – övre mellanliggande
• C1 – Avancerad
• C2 – Skicklig

Polecamy:
– Praca w Holandii, czy musisz znać język?